۸۰درصد رنگ‌های موجود در بازارهای تجاری در ایالات متحده و اروپا را رنگ‌های دائمی شیمیایی (اکسیداتیو) تشکیل می‌دهند. به واسطه پراکسید هیدروژن، ملانین طبیعی موجود در مو از بین رفته و سپس با رنگ‌دانه‌های شیمیایی جایگزین می‌شود. 

طبق آزمایشات صورت گرفته روی حیوانات، سایر اجزای تشکیل‌دهنده رنگ مو، از جمله  o-فنیل دی‌آمین، که پایه تغییر رنگ مو است به عنوان مواد سرطان‌زای احتمالی در انسان طبقه‌بندی می‌شود .

این ترکیبات در رنگ موها در اثر تماس طولانی‌مدت با پوست یا استنشاق آنها، می‌توانند سمی باشند. مطالعات اندکی روی سلامت افرادی که به‌طور منظم از رنگ مو استفاده می‌کنند، انجام شده است.

در یکی از این مطالعات که توسط دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه بوستون انجام شد، بیش از صدهزار زن طی سه دهه گذشته زیر نظر گرفته شدند تا میزان ابتلایشان به سرطان مورد بررسی قرار گیرد. 

مطالعه در سال ۱۹۷۶ آغاز شد. حدود ۱۲۰هزار پرستار آمریکایی ۳۰ تا ۵۵ ساله، توافق کردند که به پرسشنامه‌هایی که هر دو یا چهار سال تا سال ۲۰۱۲در مورد عادت استفاده از رنگ مو برایشان ارسال می‌شود، پاسخ دهند. 

طبق نتایج این بررسی، خطر ابتلا به سرطان بافت (سارکوم و کارسینوم) در زنانی که حداقل یک بار در سال از رنگ مو استفاده می‌کنند و زنانی که اصلا از آن استفاده نمی‌کنند یکسان است. میزان مرگ و میر ناشی از این نوع سرطان نیز در مصرف‌کنندگان رنگ مو افزایش نمی‌یابد.

اما خطر ابتلا به ﻛﺎرﺳﻴﻨﻮم ﺳﻠﻮل ﺑﺎزال در خانم‌هایی که از رنگ‌های دائمی استفاده می‌کنند و در افرادی که موهای روشن دارند، کمی بیشتر است. علاوه بر این، نتایج ثابت کرد استفاده مکرر از این محصولات با ابتلا به سرطان پستان (گیرنده استروژن مثبت و گیرنده پروژسترون مثبت) و همچنین سرطان تخمدان در ارتباط است.

به طور خلاصه این مطالعه نشان داد رابطه‌ای مثبت بین بروز برخی سرطان‌ها در زنان آمریکایی و استفاده آنها از رنگ مو وجود دارد. البته به بسیاری از دلایل، این مطالعه را نمی‌توان به عموم مردم تعمیم داد. به عنوان مثال ۹۶درصد از شرکت کنندگان در این تحقیق قفقازی و همه پرستار بودند. اطلاعات کاملی هم در رابطه با سابقه خانوادگی یا عوامل محیطی که می‌تواند منجر به بروز سرطان در این زنان شود در دسترس نبود.

ترجمه: سمیه مقصودعلی

منبع: futura-sciences.com